Desteny en Joëlle (beiden 20) zitten in dezelfde klas van het eerste jaar MBO 4 aan het Summa College in Eindhoven, waar ze de studie sociaal werk doen. Hun interesse in ‘virtual reality’ bracht de twee bij elkaar in een MDT-traject. Bij de organisatie We Are in Charge bedachten Desteny en Joëlle een game om autisme onder de aandacht te brengen: “Je kunt het zo gek niet bedenken, of je kunt het maken!”
Voor Desteny en Joëlle stond nog niets vast: ze mochten zelf bepalen hoe ze hun MDT-traject wilden inrichten. Dat maakt het juist leuk, zegt Desteny: “We ontdekten dat we allebei mensen in onze omgeving hebben met autisme. Daarom leek het ons interessant om voor hen iets te ontwerpen. Iets waarmee we aan hun klasgenoten en ouders laten zien hoe waardevol zij kunnen zijn.” Want onbegrip, daar heeft deze groep volgens hen vaak mee te maken. Het idee voor een game ontstond.
Hoe je een 3D game maakt? Joëlle en Desteny hadden aanvankelijk geen idee. We Are in Charge bracht de twee in contact met organisaties gespecialiseerd in autisme. En ze startten zelf een onderzoek. Joëlle: “We hebben ons verdiept in het onderwerp door documentaires te kijken en mensen met autisme te interviewen. Daarna zochten we een programma uit waarmee je een 3D-game kunt bouwen. Met dit project gingen we echt uit onze comfort zone. Dat maakt het moeilijk, maar ook juist interessant."
Wekenlang heeft het duo iedere woensdag aan de game gebouwd. Desteny vertelt trots hoe de game werkt: “Je kunt kiezen uit drie kamers. Iedere kamer biedt een andere ervaring: prikkels, gebeurtenissen en relaties & vriendschappen. Naarmate je nieuwe levels bereikt, merkt je steeds meer hoe het leven van iemand met autisme eruit ziet.” Joëlle en Desteny zijn hun game nog aan het ‘tweaken’: daarbij krijgen ze hulp van een coach.
Leren door te doen. Dat is wat MDT voor Joëlle en Desteny toevoegt aan wat ze al leren op school. Joëlle: “We weten nu dat leren uit een boek ook niet alles is. Op deze manier gaan we meer de diepte in, en het wakkert je creativiteit aan. En omdat we altijd met z’n tweeën waren, konden we elkaar motiveren.” Desteny leerde daarnaast haar beste vriendin, die een vorm van autisme heeft, nog beter kennen: “Vroeger vond ik het soms vervelend. Nu snap ik haar beter en zie ik bijvoorbeeld dat ze juist heel gedreven is. We hopen dat onze game dit zometeen ook laat zien.”
